Verloskundigen en vroedvrouwen ondersteunen vrouwen tijdens de zwangerschap en de geboorte. Verloskunde is een gevestigd beroep in de gezondheidszorg dat teruggaat tot de oudheid. Het maakt deel uit van het Europees opleidingskader voor verloskundigen (EUTF) dat gericht is op de ontwikkeling van hoogwaardige verloskundige zorg in Europa door samenwerking met alle verloskundigen, professionals die betrokken zijn bij de ondersteuning van de gezondheid van vrouwen tijdens hun zwangerschap en bevalling, en andere zorgverleners. Verloskundigen ondersteunen bevallende moeders met verschillende taken, zoals het controleren van de identificatie, het assisteren bij ademhalingstechnieken, het stimuleren van weeën of het aanleren van ontspanningstechnieken. De verloskundige controleert op tekenen van bevalling, zoals toegenomen weeën of veranderingen in de baarmoederhals. Zodra deze tekenen zijn bevestigd, wordt de vrouw naar de verloskamer gebracht waar zij haar kind ter wereld brengt. Een dag in een verloskundigenpraktijk in Ijsselmonde:
Wat doet een vroedvrouw in een gemiddelde dag?
Een verloskundige ziet 2 tot 3 vrouwen per dag, die zij elk 30 tot 60 minuten ziet. Veel praktijken hebben ook een assistent-verloskundige in dienst, die de hoofdverloskundige in haar rol ondersteunt. De verloskundige is meestal ongeveer 10 uur per dag in de praktijk. Zij is er om vrouwen te ondersteunen, vragen te beantwoorden en hen te helpen bij hun eigen gezondheidsproblemen. Zij is geen adviseur, therapeut of zorgverlener. Verloskundigen werken samen met hun patiënten om hen te helpen bij hun eigen gezondheidsproblemen. De verloskundige is een "gids", geen "leider", en moedigt andere zorgverleners aan om met patiënten samen te werken om hen de zorg te geven die ze nodig hebben.
Verloskundigen werken in groepsverband en maken deel uit van een team.
Verloskundigen oefenen in groepen van 6-12 vrouwen. Praktijken hebben vaak verloskundigen met verschillende niveaus van ervaring die samenwerken in een gelijkwaardige omgeving. In veel praktijken zijn de verloskundigen gelijkwaardige partners in de praktijk. Sommige praktijken worden geleid door een arts of verloskundige, maar in de meeste landen werken verloskundigen naast artsen in partnerschap met patiënten. Hoewel verloskundigen veel van dezelfde zorg verlenen als verloskundigen, beoefenen verloskundigen een afzonderlijk beroep in de gezondheidszorg met een eigen geschiedenis, cultuur, waarden en rol in de zorgverlening. Verloskundigen zijn geen artsen en hebben niet dezelfde opleiding, vergunning of wettelijk toezicht als artsen.
Verloskundigen streven naar gendergelijkheid en erkennen de rol van cultuur bij zwangerschap, bevalling en kraambed.
Verloskundigen pleiten voor gendergelijkheid in de praktijk en erkennen het belang van het ondersteunen van zowel mannen als vrouwen in de keuzes die zij maken tijdens hun reproductieve leven. Verloskundigen pleiten voor culturele en maatschappelijke acceptatie van alle zorgverleners en erkennen dat deze contexten van invloed zijn op de beslissingen die vrouwen in de gezondheidszorg nemen.
Verloskundigen hanteren een etnografische benadering van de praktijk en doen tijdens hun opleiding uitgebreid kwalitatief onderzoek. Etnografie is een methode die gebruikt wordt om een bepaalde culturele groep te bestuderen en de sociale, culturele en omgevingsfactoren te onderzoeken die gezondheid en ziekte beïnvloeden. Etnografisch onderzoek staat centraal in de opleiding tot verloskundige, omdat het verloskundigen helpt inzicht te krijgen in de sociale, culturele en omgevingsfactoren die van invloed zijn op gezondheid en ziekte.